sallaq — 1. is. <ər.> Mal heyvan kəsən, sallaqxana fəhləsi. 2. sif. Sallanmış halda olan, sallanan, aşağıya tərəf uzanmış, ya bükülmüş. Tazının başı tülkü başı kimi uzun, qulaqları sallaq olardı. H. S.. Dən düşmüş saqqalı, sallaq bığları; Göstərir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şallaq — bax qırma(n)c. Küçədən fərraş Şimirəli əlində şallaq daxil olur. C. M.. Əmirqulu muşquraraq, şallağını havada şaqqıldatdı. M. Hüs.. Şallağa tutmaq – bax şallaqlamaq. Sən hey de yoxumdur, çıxarıb canını allam! Vallah, oyub dideyi giryanını allam!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sallamaq — f. 1. Bir şeyi üzüaşağı tutmaq, uzatmaq, sallaq vəziyyətdə saxlamaq, ucunu aşağı endirmək; asmaq. Xalçanı balkondan sallamaq. Həyətə ip sallamaq. – Yenə böyük oğlan qabağa yeriyib dedi ki, gərək <quyuya> məni sallayasınız. Ç.. <Səməd> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Vorticella convallaria — Taxobox | color = khaki name = Vorticella convallaria image width = domain = Eukaryota unranked phylum = Alveolata phylum = Ciliophora classis = Oligohymenophorea subclassis = Peritrichia ordo = Sessilida familia = Vorticellidae genus =… … Wikipedia
hirix’ — (Qazax) iri gövdəli, sallaq quyruqlu cins qoyun. – Hirix’ qoyunun yunu seyrəy olor … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pələ — (Ağcabədi, Cəbrayıl, Gəncə, İsmayıllı, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Şəmkir, Tovuz) buynuzları yanlara əyilmiş qulaqları sallaq (heyvan). – Pələ öküz qoçağ olur, yaxşı işdiyir (Ağcabədi); – Pələ heyvanın buynuzu bərk olar (Qazax); – Bizim… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəlpex’ — (Meğri) böyük və sallaq quyruqlu qoyun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bid — f. 1) söyüd; 2) güvə. Bidi məcnun (müəlləq) sallaq söyüd (budaqları aşağı sallanan söyüd ağacı) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lət — f. 1) döymə, vurma, zərbə; 2) zərər, ziyan; 3) şallaq, qamçı; 4) toppuz, güz; 5) parça, hissə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
acıtmaq — 1. f. 1. Acı etmək, acılaşdırmaq. Çox saxlamaqdan yağı acıtmışlar. 2. Turşutmaq, qıcqırtmaq. Xəmiri acıtmaq. 2. f. İncitmək, acığını tutdurmaq. Sözüm onu acıtdı. – Acıtdı məni acı sözün, tünd nigahın. F.. Yalnız Mahmudu acıdan bu idi ki, . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bığ — is. 1. Kişilərin üst dodaqlarının üstündə qırxılmamış saxlanan tük topası. Gələn oğlanın nazik, qara bığları . . geriyə daranmış uzun saçlarına qısılmış balaca qulaqları vardı. M. Hüs.. Cuma əsgərlərdən birinin sallaq bığlarını görürdü. Ə. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti